องค์ประกอบของทัศนศิลป์
องค์ประกอบของทัศนศิลป์ ทัศนศิลป์เป็นศิลปะที่มีที่มาและต้องรับรู้จากการมองเห็นเป็นศิลปะที่อาศัยพื้นที่ในการสร้างสรรค์ผลงาน จึงประกอบด้วยองค์ประกอบสำคัญที่เป็นมูลฐาน 8 ประการ คือ
เส้น (line) หมายถึงจุดหลาย ๆ จุดที่เคลื่อนที่ต่อเนื่องไปในที่ว่างเปล่าจากทิศทางการเคลื่อนที่ต่าง ๆ กัน เส้นถือเป็นองค์ประกอบที่สำคัญอันดับแรก ของการจัดภาพและออกแบบงานทัศนศิลป์ นอกจากนั้นเส้นที่มีทิศทางต่างๆ กันยังมีอิทธิพลต่อความรู้สึกในการมองได้ เช่น เส้นตั้งฉาก ให้ความรู้สึก สูง เด่น สง่า มั่นคง แข็งแรง
เส้นระดับ ให้ความรู้สึก สงบ แน่นอน
เส้นทะแยง ให้ความรู้สึก แสดงความเร็ว ความไม่มั่งคง
เส้นโค้ง ให้ความรู้สึก อ่อนน้อม เศร้า ผิดหวัง
เส้นคด ให้ความรู้สึก แสดงการเคลื่อนไหวอย่างอ่อนช้อย
เส้นประ ให้ความรู้สึก แสดงความไม่แน่นอน ลังเล แตกแยก
รูปร่าง หมายถึงการบรรจบกันของเส้นที่เป็นขอบเขตของวัตถุที่มองเห็นเป็น2มิติคือ
มีความกว้างและความยาว 2 ด้านเท่านั้น รูปร่างในงานทัศนศิลป์มีอยู่ 2 ลักษณะดังนี้ รูปร่างพื้นฐาน ได้แก่ รูปสี่เหลี่ยม รูปสามเหลี่ยม รูปวงกลม เป็นต้น
รูปร่างไม่ธรรมดาได้แก่รูปร่างจากธรรมชาติและรูปร่างที่เกิดการการคิดดัดแปลง
ของศิลปินอย่างอิสระ
รูปทรง(form) หมายถึงรูปลักษณะที่มองเห็นเป็น
3 มิติคือมีความกว้างความยาวและความหนาลึกประกอบด้วยรูปทรง 2 ลักษณะ ได้แก่รูปทรงพื้นฐานและรูปทรงไม่ธรรมดาเช่นเดียวกับรูปร่าง (Shape) ต.ย. ลักษณะหนึ่งของรูปทรง
ช่องว่าง (space) หมายถึง บริเวณที่ว่างเปล่าที่เรียกกันว่า "ช่องไฟ" ช่องว่างในงานทัศนศิลป์แบ่งออกได้เป็น 2 ลักษณะ ช่องว่างจริงหรือช่องว่างกายภาพ เป็นช่องว่างในงานสถาปัตยกรรมและประติมากรรมที่สัมผัสได้จริง
ช่องว่างลวงตาเป็นช่องว่างในงานจิตรกรรมหรือภาพพิมพ์ที่แสดงความลึกตื้นด้วยการลวงตา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น